Γεννήθηκε το 1939 & πέθανε στις 5 Οκτωβρίου 1959.
Σε ηλικία 5 χρονών έχασε τους γονείς του (Μιχάλη & Σουλτάνα) και την ανατροφή του την ανέλαβε ο θείος του.
Το επάγγελμά του ήταν ηλεκτρολόγος.
Η επίσημη ποδοσφαιρική του ιστορία αριθμεί μόνο 32 μήνες.
Ήταν παίκτης της αμυντικής γραμμής του Εθνικού, με αριθμό μητρώου στην ΕΠΟ 66.547, πάντα όμως ήθελε να παίξει ως κυνηγός.
Η επιθυμία του αυτή πραγματοποιήθηκε όταν ο Ιταλός προπονητής του Εθνικού Τριβιζάν, τον έβαλε ως κυνηγό στο φιλικό αγώνα του Εθνικού με τον Παναθηναϊκό στην Λεωφόρο.
Ο Ιωάννου πήρε τη θέση του Γεωργούλη επειδή αυτός είχε καθυστερήσει να προσέλθει στο γήπεδο.
Πριν τον αγώνα, ο Ιωάννου είχε πει στον φίλο του Μίμη Τσερεγκώφ: "Θα βάλω γκολάκια σήμερα. Κάνε μου καλές πάσες για να γλεντήσουμε τον Βουτσαρά".
Η μοιραία φάση έγινε στο 14' λεπτο του Α΄ημιχρόνου, όταν ο νεαρός Ιωάννου διεκδικώντας μια μπαλιά από τον τερματοφύλακα του ΠΑΟ Βουτσαρά, συγκρούστηκε μαζί του.
Ο Ιωάννου κτύπησε το σαγόνι του πάνω στον ώμο του Βουτσαρά. Ο παίκτης έπεσε αναίσθητος, δεν ανέπνεε, το πρόσωπό του είχε παραμορφωθεί, ενώ όπως έδειξαν αργότερα οι ιατρικές εξετάσεις, είχε υποστεί σοβαρή διάσειση εγκεφάλου.
Δυστυχώς ο ΠΑΟ δεν είχε πάρει τα απαραίτητα μέτρα σε περίπτωση τραυματισμού. Στο γήπεδο δεν υπήρχε ούτε γιατρός, ούτε νοσοκόμος και το κυριότερο ούτε φορείο.
Ως φορείο χρησιμοποιήθηκε μια διαφημιστική πινακίδα την οποία ξήλωσε ο ποδοσφαιριστής του ΠΑΟ Κώστας Λινοξυλάκης.
Τελικά ο άτυχος Ιωάννου μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο όπου πέθανε την επομένη 5 Οκτωβρίου 1959, στις 11.27'
Η κηδεία του έγινε στον Αγ. Κωνσταντίνο του Πειραιά, όπου 50.000 κόσμου συνόδεψαν τον Θοδωρή στην τελευταία του κατοικία.
Για την ιστορία το παιχνίδι έληξε 2-0 υπέρ του Παναθηναϊκού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου